ضرب شست اطلاعاتی ایران به آمریکا

سرویس سیاسی-
با گذشت چند روز از اقدام غرورآفرین جمهوری اسلامی ایران در به دست آوردن یک فروند پهپاد پیشرفته جاسوسی آمریکا در مرزهای شرقی کشور، این مسئله ضمن اینکه نگرانی شدید مقامات پنتاگون از احتمال دستیابی متخصصان ایران به کدهای حساس ساخت این هواپیمارا به دنبال داشته، همچنان در صدر اخبار و گزارشات محافل و رسانه های دنیا قرار گرفته است.
این موضوع وقتی اهمیت بیشتری یافت که سرتیپ پاسدار «امیرعلی حاجی زاده» فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گفت وگویی با بخش خبری 19 شبکه اول سیما با تشریح چگونگی کنترل هواپیمای پیشرفته جاسوسی آمریکا توسط نیروهای مسلح ایران اعلام کرد که اخیرا با اطلاعات جمع آوری شده و مراقبت های دقیق الکترونیکی مشخص شد این هواپیما قصد نفوذ و جاسوسی بر فراز کشورمان را دارد که پس از ورود این هواپیما به فضای شرق کشور، این هواپیما در کمین گاه الکترونیکی نیروهای مسلح قرار گرفت و با حداقل خسارت در ایران به زمین نشانده شد.
وی ادامه داد: طول دو بال این هواپیما حدود 26متر، طول بدنه چهار و نیم متر و ارتفاع آن یک متر و 84 سانتیمتر است و دارای سیستم های پیشرفته جمع آوری اطلاعات در ابعاد الکترونیکی، تصویری و مخابراتی و سامانه های راداری مختلف است.
فرمانده نیروی هوافضای سپاه افزود: این هواپیما از جهت نوع ساخت و پوشش، رادارگریز طراحی شده و از حیث فناوری آخرین نمونه هواپیماهای پیشرفته ای است که آمریکا مورد استفاده قرار می دهد.
سردار حاجی زاده با بیان این که فناوری به کار رفته در این هواپیما قبلا در هواپیماهای B2 و F35 نیز استفاده شده است، افزود: هدایت این هواپیما توسط ماهواره و همچنین ایستگاههای زمینی در افغانستان و آمریکا صورت می پذیرد.
فرمانده نیروی هوافضای سپاه افزود: کارشناسان و متخصصان نظامی به خوبی واقفند که این هواپیما چه اطلاعات تکنولوژیکی ذی قیمتی با خود دارد.
نگرانی جدی آمریکا
«رابرت بر»، افسر سابق سیا در مصاحبه ای با بی بی سی در این باره گفت: «تقریبا به نظر می رسد که این پرنده در ایران به زمین نشانده شده، با کنترل از راه دور، یعنی کنترل آن توسط آمریکایی ها را خاموش کرده اند و هدایت آن را در دست گرفته اند. اگر شما تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین ساقط شده را دیده باشید، می دانید که آنها مثل هر هواپیمای دیگری در اثر سقوط متلاشی می شوند، اما به نظر می رسد که این یکی شاید در یک فرودگاه یا یک دشت فرود تقریبا نرمی داشته است. من واقعا از اینکه خسارت بیشتری ندیده بود متعجب شدم.»
این افسر سابق سیا می افزاید: «من فکر می کنم اگر به این هواپیما رخنه سایبری شده باشد که شواهد قویاً به آن اشاره دارند، ما با مشکل بزرگی مواجه هستیم.» وی البته این رخنه را ناشی از نرم افزارهای بد عنوان کرده است.
بنابراین گزارش «رابرت بر» در ادامه این مصاحبه و در پاسخ به سؤالی دیگر ادامه داد: «من فکر می کنم این یک ضربه امنیتی عظیم است چون این هواپیماهای تجسسی از پرتونگاری حرارتی و انواع دوربین های پیشرفته که در عملیات ابیت آباد علیه مخفیگاه اسامه بن لادن استفاده شد، [برخوردار هستند]. این دوربین ها بسیار دقیق هستند و تصاویر سه بعدی تولید می کنند. این هواپیماها می توانند در ارتفاع 50 هزار پایی پرواز کنند که آنها را از تیررس آتش بارهای ضدهوایی خارج نگاه می دارد. من تصور می کنم ایرانی ها بتوانند از آن بهره برداری کنند. اگر آنها توانسته اند این پرنده را بنشانند، قاعدتاً می توانند از آن بهره برداری هم بکنند فن آوری به کار رفته در این هواپیما در حقیقت برای مدتهای مدیدی زیربنای جنگ ما در عراق و افغانستان بوده است.»
اقدام جمهوری اسلامی ایران در به غنیمت گرفتن یک پهپاد پیشرفته جاسوسی آمریکا خشم مقامات صهیونیستی را نیز برانگیخته است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «گلوبال ریسرچ»، گزارش صادر شده از سوی پایگاه اطلاع رسانی صهیونیستی دبکا، نزدیک به سیستم های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی تأیید می کند که «ایران توانسته است یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی» را به شکل سالم بر زمین بنشاند.
بنابراین گزارش، این واقعیت که ایران توانسته است با یک حمله سایبری (جنگ الکترونیک) پهپاد آمریکایی را بر زمین بنشاند و کنترل آن را در دست بگیرد، کاملاً تایید شده است.
گزارش دبکا تأیید می کند که پهپاد فوق الذکر هدف پدافند هوایی قرار نگرفته بلکه ارتباط آن با مرکز از طریق یک عملیات سایبری قطع شده و کنترل آن به دست نیروهای ایرانی افتاده است.
دبکا تصریح می کند که هم سازمان های اطلاعاتی آمریکایی و هم سازمان های اطلاعاتی اسرائیلی از این پیشرفت ایران «شوکه شده اند». دبکا همچنین می افزاید که اگر ادعای مقامات نظامی آمریکا مبنی بر نقص فنی پهپاد مزبور صحیح بود، این پهپاد دچار آسیب های جدی می شد حال آنکه دچار چنین آسیب هایی نشده است.
بنابراین گزارش، نمایش پهپاد RQ170 توسط ایران به خوبی تأیید می کند که ادعای تهران در خصوص تسلط بر این پهپاد از طریق حمله سایبری صحیح است. این بدان معناست که پهپاد RQ170 هدف قرار نگرفته بلکه با جنگ الکترونیکی به دست نیروهای ایرانی افتاده است. این امر برای فن آوری جنگنده ها و هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی و اسرائیلی یک «افتضاح» بود.
آمریکا همچنین پس از این افتضاح نظامی و اطلاعاتی در یک نگرانی عمیق از امکان مهندسی معکوس ساخت این هواپیما توسط جمهوری اسلامی ایران فرو رفته است.
نگرانی ای که البته حکایت از یک نگرانی بزرگتر در ورای آن برای آمریکا دارد و آن اینکه به احتمال قوی، جمهوری اسلامی ایران توانایی های بیشتری در زمینه جنگ الکترونیک و یا ساخت هواپیماهای پهپاد دارد که هنوز رونمایی نشده اند.
رسانه آمریکایی یواس ای تودی در همین زمینه گزارش داده است که هواپیمای جاسوسی تسخیر شده توسط ایران به دلایلی، امکان کپی برداری و مهندسی معکوس را به سادگی ندارد.
این در حالی است که اولاً بیان این مسئله توسط آمریکایی ها در وهله اول بیانگر یک نگرانی عمیق از امکان مهندسی معکوس، آن هم در کشوری دارد که به گفته «محسن رفیقدوست» وزیر وقت وزارت سپاه پاسداران، تنها در زمان جنگ تحمیلی نیز توانست با مهندسی معکوس، از فناوری موشکی برخوردار شود.
ثانیاً آمریکا و مقامات سازمان های جاسوسی این کشور می دانند هنگامی که ایران ثابت کرده است که در عرصه این فناوری ها در جایگاهی بالاتر از آمریکا نیز قرار دارد پس لاجرم توانایی های مختلف و فراتصوری نیز در مهندسی معکوس دارد.
البته یواس ای تودی در گزارش خود در همین زمینه به نقل از «پیتر سینر»، اذعان می کند که مطالعه سیستم های موجود در این هواپیمای جاسوسی که مجهز به یک اسکنر ویژه برای مطالعه و عکسبرداری از تأسیسات هسته ای است، می تواند به محققان ایرانی کمک کند تا به آسانی آنها را هک کنند و یا مشتقاتی از این نوع هواپیما را بسازند.
اقدامات آمریکا
برای جبران شکست
پس از در اختیار قرار گرفتن کنترل هواپیمای پیشرفته جاسوسی سیا توسط پدافند هوایی ایران، مقامات آمریکایی در چند جلسه در تلاش بودند تا این هواپیما را از دست متخصصان ایرانی خارج کنند.
روزنامه وال استریت ژورنال پیش تر خبر داده بود که آمریکایی ها ابتدا در صدد بودند که با عملیاتی در داخل خاک ایران پهپاد RQ170 را از دست ایرانیان خارج کرده یا نابود سازند اما بعدها از بیم واکنش ایران دست از این برنامه کشیدند.
البته منابع نظامی «دبکا» نکته ای دیگر را نیز فاش کرده اند که پیش تر کمتر مورد اشاره واقع شده بود. RQ170 مسلح به سیستم خودانفجاری بوده است که هرگاه دست نیروهای طرف مقابل افتد، خود را منهدم کرده و اطلاعاتش در امان باشد اما با تدبیر دقیق سیستم های جنگ الکترونیک ایران، این سیستم خودانفجاری نیز عمل نکرده است.
از سوی دیگر برخی منابع غربی خبر دادند دولت آمریکا از طریق سفارت سوئیس در تهران از ایران خواسته است هواپیمای آمریکایی را که موفق به کنترل و تصاحب آن شده به آمریکا تحویل بدهد آن هم با این بهانه که این هواپیما به عنوان بخشی از ماموریت های ایساف (نیروهای بین المللی تحت فرماندهی ناتو) در افغانستان در حال فعالیت بوده و بنابراین ایران طبق قطعنامه های سازمان ملل حق اقدام علیه آن را نداشته است.
کارشناسان می گویند به 2 دلیل چنین درخواستی کاملا بی معنا و خنده دار است.
1-نخستین دلیل آن است که همانطور که روزنامه نیویورک تایمز در روز 14 آذر 1390 گزارش داده هواپیمای RQ170 حتی از کنترل ارتش آمریکا هم خارج بوده و صرفا در اختیار سازمان سیا قرار دارد بنابراین مسخره است که ادعا شود هواپیمایی که حتی پنتاگون به آن دسترسی ندارد، در حال انجام ماموریت برای ایساف بوده است. اطلاعات موجود هم نشان می دهد که از این نوع هواپیما تنها 4 فروند در پایگاهی در قندهار مستقر است که صرفا تحت فرمان سازمان سیا عمل می کند و نه دولت افغانستان، نه ایساف و نه حتی پنتاگون اجازه هیچگونه دسترسی به آن را ندارند.
2-دلیل دوم آن است که هواپیمای RQ170 در حالی در چنگال ابزارهای جنگ الکترونیک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته که در عمق حدود 300 کیلومتری خاک ایران قرار داشته و بنابه اعتراف منابع غربی مشغول عملیات جاسوسی و عکس برداری از درون خاک جمهوری اسلامی ایران بوده است. از آنجا که کاملا مسخره است که کسی بتواند ادعا کند نفوذ به عمق خاک ایران و انجام عملیات سطح بالای جاسوسی بخشی از وظایف و ماموریت های نیروهای ایساف در افغانستان است، بنابراین روشن است که این هواپیما در حال انجام ماموریت برای مرجعی غیر از ایساف بوده است.
منابع آگاه در تهران می گویند: نحوه رفتار هواپیمای RQ170 کاملا خصمانه و خلاف تمام مقررات بین المللی بوده که خواستار احترام کشورها به مرزهای بین المللی کشورهای عضو سازمان ملل است و بنابراین ایران به لحاظ موازین حقوق بین الملل کاملا حق دارد ماموریت این هواپیما را به عنوان یک «رفتار خصمانه» در نظر گرفته و آن را در اختیار خود نگهدارد و حتی اقدام به مقابله به مثل کند.
مشخصات جدیدی از پهپاد RQ170
منابع آمریکایی از روز یکشنبه به این طرف انبوهی از گزارش های مفصل و دارای جزئیات منتشر کرده اند که نشان می دهد فناوری این هواپیما یکی از حساس ترین فناوری های موجود در اختیار سرویس های اطلاعاتی این کشور بوده و از اطلاعات مربوط به آن به شدت حفاظت می شده است.
این گزارش ها نشان می دهد دولت آمریکا اکنون به شدت نگران تبعات سیاسی، فنی، اطلاعاتی و نظامی فرود اجباری این هواپیما در ایران است و به همین دلیل تمام ابزارهای خود را برای حداقل کردن خسارات ناشی از این موفقیت بزرگ ایران به کار گرفته است.
اکنون پرسش این است که چرا این هواپیما تا این حد برای دولت آمریکا مهم است و جایگاه آن در سیستم فناوری نظامی و امنیتی آمریکا چیست؟
بر مبنای مجموعه گزارش های موجود می توان مشخصات این هواپیما و دلایل حساسیت آن را به شکل زیر توضیح داد.
1- نخستین ویژگی این هواپیمای بدون سرنشین که باعث شده در نوع خود منحصر بفرد باشد توانایی تقریبا مهارناپذیر رادارگریزی آن است. اطلاعات موجود نشان می دهد این هواپیما توسط رادارهای معمولی برد بلند (حتی انواع بسیار پیشرفته آن) به هیچ وجه قابل رهگیری نیست و رادارهای برد کوتاه VHF نیز تنها در صورتی قادر به مشاهده آن- آن هم به سختی- هستند که هواپیما کمتر از 40 کیلومتر با آنها فاصله داشته باشد؛ اتفاقی که وقوع آن تقریبا محال است. ویژگی رادارگریزی این هواپیما ناشی از پوشش بسیار مخصوصی است که تمام سطح آن را پوشانده و بسیاری از کشورهای جهان از جمله روسیه و چین سال های طولانی است که به دنبال دست یابی به فرمول و مشخصات ساختمانی آن هستند. روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی به قلم ویلیام براد و دیوید سانجر که روز دوشنبه 14 آذر 1390 منتشر شده، درباره توانایی رادارگریزی هواپیمای RQ170 نوشته است: «به گفته مقامات آمریکایی، یک نمونه رادارگریز این هواپیمای بدون سرنشین اوایل امسال ساعت ها در موارد مکرر بر فراز مخفیگاه اسامه بن لادن در ابت آباد پاکستان پرواز کرد بدون آنکه بوسیله سامانه های دفاع هوایی پاکستان مورد شناسایی قرار گیرد». این روزنامه ادامه داده است: «ماه ها گزارش هایی، همگی تایید نشده، منتشر شده است که از همان هواپیما مرتبا بر فراز ایران و احتمالا با هدف شناسایی مراکز هسته ای یا موشکی مخفی استفاده می شده است». همچنین لولیتا سی بالدور، در گزارشی برای آسوشیتدپرس از واشنگتن در روز سه شنبه 15 آذر 1390 نیز از قول لورن تامپسون، تحلیلگر دفاعی موسسه لکسینگتون در ویرجینیا دراین باره می نویسد: «این هواپیماها طوری طراحی شده اند که بتوانند به مکان هایی بروند که دیگر هواپیمایی با سرنشین یا بدون سرنشین نمی توانند به آنجا بروند. این هواپیما به ویژه طوری طراحی شده است که ردیابی و هدف قرار دادن آن توسط دشمنان بسیار دشوار باشد». یک کارشناس فنی گفت: عامل اصلی رادارگریزی این هواپیما رنگ مخصوص بدنه آن است.
2- دومین ویژگی این هواپیما که انتقال آن به ایران نگرانی بسیار جدی آمریکایی ها را برانگیخته آن است که این فناوری RQ170 شباهتی جدی به فناوری بمب افکن های B2 و همچنین جنگنده بمب افکن F35 دارد که جزو پیشرفته ترین و در عین حال محرمانه ترین فناوری های نظامی آمریکا محسوب می شود.
3- سومین ویژگی هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی که در اختیار ایران است، مربوط به موتورهای بسیار پیشرفته آن است که عملا به آن امکان می دهد به جای چند ساعت، چند روز در هوا باقی بماند. جان پایک از اندیشکده «گلوبال سکیوریتی» دراین باره به «لولیتا سی بالدور» گزارشگر آسوشیتدپرس از واشنگتن در روز 15 آذر 1390 گفته است: «کلید موفقیت آمریکا در مورد هواپیماهای رادارگریز، موتورهای کم مصرف آنها است که به آنها امکان می دهد به جای چندین ساعت، روزها در هوا بمانند».
4- ویژگی چهارم هواپیمای RQ170 مربوط به توانایی های جنگ الکترونیک آن بویژه در دو حوزه خاص است. نخست اینکه این هواپیما می تواند مجموعه ارتباط رادیویی با سیم و بی سیم در اطراف منطقه پروازی خود را تا شعاعی بزرگ شنود کند و دوم اینکه قادر است در منطقه پروازی خود در صورت لزوم اختلالات الکترونیکی وسیع ایجاد نماید.
5- ویژگی پنجم هواپیمای بدون سرنشین RQ170 استقرار رادارهای فوق پیشرفته «سار» بر روی آن است که هیچ نمونه مشابهی در جهان ندارد. منابع غربی نام این رادار را AESA ذکر کرده اند.
6- ششمین ویژگی این هواپیما مربوط به دوربین ها، لنزها و سنسورهای نصب شده بر روی آن است که به آن یک توانایی منحصر بفرد تصویربرداری جاسوسی می دهد. این دوربین ها دارای توان تصویر برداری با وضوح بسیار بالا در هر شرایط جوی و همچنین دارای قدرت تفکیک منحصر بفرد هستند.

منبع:روزنامه کیهان